- Konu Yazar
- #1
Bugün elimizden düşürmediğimiz, milyarlarca dolarlık bir ekosisteme dönüşen Android'in bir başlangıç noktası vardı. 2008 yılındayız; iPhone piyasayı sallamış ancak henüz tam hakimiyet kurmamıştı, Nokia'nın Symbian'ı ve BlackBerry'ler hâlâ çok güçlüydü. İşte tam o sırada Google'ın desteğini arkasına alan HTC, "Dream" modelini piyasaya sürdü. Bu, bir işletim sisteminden fazlasıydı; yeni bir dönemin habercisiydi.
Şimdi günümüzden geriye bakınca, HTC Dream'e "akıllı telefon" demek biraz haksızlık gibi geliyor. Günümüzdeki amiral gemilerini geçin, en uygun fiyatlı giriş segmenti telefonlar bile HTC Dream'i müzelik bir eser gibi gösteriyor. Peki o dönem "vay be" dedirten, bugün ise bizi gülümseten o "ilkel" özellikleri nelerdi?
HTC Dream'in 3.2 inçlik ekranı (ki o zaman büyük sayılırdı) kayarak açılıyordu ve altından 5 sıralı tam bir QWERTY klavye çıkıyordu. O dönem dokunmatik hassasiyeti günümüzdeki gibi değildi ve insanlar fiziksel tuşlara basmayı seviyordu. Hatta Android 1.0'de sanal klavye yoktu; bir şeyler yazmak için klavyeyi mutlaka açmanız gerekiyordu.
Cihazın bir diğer garip tasarım detayı ise alt kısmındaki "çene" olarak adlandırılan kıvrımlı bölümdü. Bu bölümde fiziksel arama, ana ekran, geri tuşlarının yanı sıra bir de trackball (iztopu) vardı. Tıpkı eski BlackBerry'lerdeki gibi menüler arasında gezinmek veya bir şeye tıklamak için bu minik topu parmağınızla döndürüyordunuz. Dokunmatik ekran varken neden trackball? O günlerin cevabı daha hassas kontroldü.
Telefonunuzda kaç GB RAM var? 8, 12, belki 16? HTC Dream, tüm Android sistemini çalıştırmak için sadece 192 megabayt RAM kullanıyordu. Evet, gigabayt değil. Dahili depolaması ise 256 MB idi. Ayrıca microSD kart desteği de vardı. Bugün sadece bir WhatsApp yedeği bile bu boyutların kat kat üzerinde. Bu donanım, Android 1.0'in ne kadar basit olduğunun da bir kanıtıydı.
Kamera konusunda da işler pek parlak değildi. 3.15 megapiksellik tek bir arka kamerası vardı. Flaş? Yok. Ön kamera? Elbette yok. En ilginci ise cihaz ilk çıktığında video kaydı yapamıyordu. Bu özellik daha sonra Android 1.5 Cupcake güncellemesiyle geldi. Ayrıca kulaklık takmak isterseniz 3.5 mm jak girişi de yoktu; şarj için kullanılan tuhaf ExtUSB portuna özel bir dönüştürücü takmanız gerekiyordu.
2008'den bugüne geldiğimizde HTC Dream'in açtığı bu yolda ne kadar ilerlediğimizi görmek gerçekten şaşırtıcı. O günün devrimsel teknolojisi, bugünün standartlarının yanından bile geçemiyor. 192 MB RAM'den 24 GB RAM'lere, video çekemeyen kameradan 8K sinematik modlara uzanan bu yolculuk, teknolojinin ne kadar hızlı eskidiğini ve beklentilerimizin nasıl değiştiğini gösteren en güzel kanıtlardan biri. HTC Dream, o ilkel hâliyle bile akıllı telefon dünyasının temelini atan bir efsane olarak her zaman hatırlanacak.
Peki siz ilk Android telefonu HTC Dream'i hatırlıyor musunuz? Sizin kullandığınız ilk akıllı telefon hangisiydi ve bugün baksanız size "şaka gibi" gelecek özelliği neydi?
Şimdi günümüzden geriye bakınca, HTC Dream'e "akıllı telefon" demek biraz haksızlık gibi geliyor. Günümüzdeki amiral gemilerini geçin, en uygun fiyatlı giriş segmenti telefonlar bile HTC Dream'i müzelik bir eser gibi gösteriyor. Peki o dönem "vay be" dedirten, bugün ise bizi gülümseten o "ilkel" özellikleri nelerdi?
Tasarım harikası (?): Kayan klavye, "çene" ve iztopu (Trackball)
HTC Dream'in 3.2 inçlik ekranı (ki o zaman büyük sayılırdı) kayarak açılıyordu ve altından 5 sıralı tam bir QWERTY klavye çıkıyordu. O dönem dokunmatik hassasiyeti günümüzdeki gibi değildi ve insanlar fiziksel tuşlara basmayı seviyordu. Hatta Android 1.0'de sanal klavye yoktu; bir şeyler yazmak için klavyeyi mutlaka açmanız gerekiyordu.
Cihazın bir diğer garip tasarım detayı ise alt kısmındaki "çene" olarak adlandırılan kıvrımlı bölümdü. Bu bölümde fiziksel arama, ana ekran, geri tuşlarının yanı sıra bir de trackball (iztopu) vardı. Tıpkı eski BlackBerry'lerdeki gibi menüler arasında gezinmek veya bir şeye tıklamak için bu minik topu parmağınızla döndürüyordunuz. Dokunmatik ekran varken neden trackball? O günlerin cevabı daha hassas kontroldü.
Megabayt seviyesinde RAM ve video çekemeyen kamera
Telefonunuzda kaç GB RAM var? 8, 12, belki 16? HTC Dream, tüm Android sistemini çalıştırmak için sadece 192 megabayt RAM kullanıyordu. Evet, gigabayt değil. Dahili depolaması ise 256 MB idi. Ayrıca microSD kart desteği de vardı. Bugün sadece bir WhatsApp yedeği bile bu boyutların kat kat üzerinde. Bu donanım, Android 1.0'in ne kadar basit olduğunun da bir kanıtıydı.
Kamera konusunda da işler pek parlak değildi. 3.15 megapiksellik tek bir arka kamerası vardı. Flaş? Yok. Ön kamera? Elbette yok. En ilginci ise cihaz ilk çıktığında video kaydı yapamıyordu. Bu özellik daha sonra Android 1.5 Cupcake güncellemesiyle geldi. Ayrıca kulaklık takmak isterseniz 3.5 mm jak girişi de yoktu; şarj için kullanılan tuhaf ExtUSB portuna özel bir dönüştürücü takmanız gerekiyordu.
2008'den bugüne geldiğimizde HTC Dream'in açtığı bu yolda ne kadar ilerlediğimizi görmek gerçekten şaşırtıcı. O günün devrimsel teknolojisi, bugünün standartlarının yanından bile geçemiyor. 192 MB RAM'den 24 GB RAM'lere, video çekemeyen kameradan 8K sinematik modlara uzanan bu yolculuk, teknolojinin ne kadar hızlı eskidiğini ve beklentilerimizin nasıl değiştiğini gösteren en güzel kanıtlardan biri. HTC Dream, o ilkel hâliyle bile akıllı telefon dünyasının temelini atan bir efsane olarak her zaman hatırlanacak.
Peki siz ilk Android telefonu HTC Dream'i hatırlıyor musunuz? Sizin kullandığınız ilk akıllı telefon hangisiydi ve bugün baksanız size "şaka gibi" gelecek özelliği neydi?
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.